اي آخرين ستاره آسمان نيلگون امامت ! ظهورت همچو باراني است ، بر

شوره زاري از ستم ها و پليدي ها و همچو دادگاه عدلي است ، براي

مستضعفان جهان .

آسمان مي گريد ؛ آبشار در دل كوهستان ميخندد و گل در دامن پمن زده

ميشود و دستهاي نياز ، بالا ميروند و آسمان چه مهربانانه دستها را نوازش

ميكند و قلب ها به سوي يك مكان مقدس ميشتابند تا زيارتت كنند و در اين

وقت است كه صداي خوش

                       (( انا المهدي ))

گوش ها را نوازش ميكند و شبنم چشم سرازير ميشود و سردي قلب با

وجود گرم تو ، آن زرنگار يخ زده را ميزدايد .